GÜL SENSİN GÜLŞEN SENSİN

Gül sen gülşen sensin, âlemde üryan sensin
Kalbimin peymanesinde, sayeban olan sensin
Nedir sırrı hikmetin yâd ele görünmezsin
Her fiilde fail sensin yine de bilinmezsin

Seni görmek isteyen ölmezden evvel ölsün
Sana varmak isteyen bir merdaneye ersin
Cemalini görmek için Âdem’e secde kılsın
Âdem’im diyen çoktur, lâkin feyzi ilahî yoktur

Bakarsan ahvaline onun, inadına sadıktır
Doğuşa kavuşmamış zevki de bulanıktır
Sözde marifetullahına kem sözleri tanıktır
Boğazının kökünden çıkan sözler kazıktır

Değmesi keşfedemez bu yapma bülbülleri
Manasını sık dokurlar, nam şanda kailleri
Ayet hadis okurlar, mânâsı budur derler
Allah velilerinde türlü türlü kusur ararlar

Davud Allah’a sığın böyle hünerbazlardan
Otur yerinde er ol, her şeyi kendinde bil
Ehli bulunmaz insan sarrafının her beldede
Bulunanlar gizlenir efendim belayı dilârâda